Geen zin om te lezen? Beluister het blog via onderstaand audio bestand.

Ik schrik wakker van mijn wekker. Vol ongeloof kijk ik hoe laat het is.

4:00 uur.

Voor mijn gevoel lig ik net pas in bed. Het scheelt ook niet heel veel. Mijn kanjer vliegt vanochtend naar Spanje en uiteraard breng ik hem naar Schiphol. We zijn maar even gescheiden van elkaar. Want nadat ik bij de tandarts ben geweest, vlieg ik hem achterna.

Het is 16 uur als ik wederom met een sticker en een dikke krul in mijn balboekje de tandarts verlaat. Málaga here I come!

Alles gaat als een zonnetje!

Op het moment suprême mist er alleen iets.

Het vliegtuig.

Na een half uur wachten bij de gate komt hij voorgereden. Mensen eruit. Snelle check. En snel de nieuwe passagiers het toestel in.

Als iedereen gesetteld is in het vliegtuig klinkt door de speakers:

“Ladies and gentlemen, this is your captain speaking.”

Er blijkt een kleine reparatie uitgevoerd te moeten worden. Niets bijzonders, met een kwartiertje kunnen we vertrekken.

De klok tikt rustig door en al snel is er een uur verstreken. Mensen staan op uit hun stoel en beginnen onrustig rond te lopen, zich afvragend hoe lang dit nog gaat duren. Wanneer er twee uur is verstreken komt de purser op de lijn.

“De reparatie duurt langer dan verwacht. We vragen u vriendelijk om uw spullen te pakken en het vliegtuig te verlaten” draagt de tengere man met stropdas ons op.

Ik loop samen met dik 200 anderen terug de gate in, waar we al snel worden weggestuurd. We moeten terug naar de vertrekhal.

Geen idee hoe lang dit gaat duren, dus ik haal even wat lekkers bij het winkeltje voor bij een glas goede verdejo. Als ik hem vanavond niet in Spanje kan drinken, dan maar hier. Met een zakje guilty pleasure loop ik richting de bar.

“Het spijt me mevrouw, we zijn net gesloten. U mag hier uiteraard wel plaatsnemen, maar we kunnen u niets meer serveren” vertelt de vriendelijke jongedame achter de bar.

Zonder mijn glas Spaanse heerlijkheid installeer ik mijzelf met mijn laptop en zet een film op waar ik niet al te veel bij na hoef te denken. Fantastic Beasts it is.

Ondertussen houd ik via de app mijn vriend op de hoogte zodat hij niet onnodig op mij hoeft te wachten op de luchthaven in Málaga. Ik krijg een linkje teruggestuurd van hem. Ik klik op de link en kom uit op een website met meer informatie over de situatie. De luchtvaartmaatschappij houdt zich nog altijd stil. De vertrektijd is verschoven naar om 00:02 uur.

De dames achter de bar zijn inmiddels klaar met schoonmaken en vertrekken naar huis. Ook de andere horeca gelegenheden hebben het licht uit gedaan. De professionele schoonmakers doen nog een laatste ronde en gaan ook naar huis.

Wij zijn inmiddels, op de muizen na, de enige in de vertrekhal. Al het luchthavenpersoneel is vertrokken en de mensen van de luchtvaartmaatschappij hebben wij niet meer gezien of gesproken sinds we de gate uit zijn gestuurd.

Het is 23:30 uur als ik een push bericht krijg in de Ryanair app.

Het bericht luidt:

“De nieuwe vertrektijd van uw vlucht is 11:10 morgenochtend.”

Er schiet van alles door mijn hoofd. Is mijn vriend nog wakker? Moet ik hier tot morgen blijven wachten? Kan ik ergens blijven slapen? Wie regelt dat… De luchtvaartmaatschappij blijkt niet meer bereikbaar en ook op het telefoonnummer van Schiphol krijg ik niemand te spreken.

Ik heb echt géén idee wat ik moet doen of wat verstandig is in deze situatie. Gelukkig is mijn vriend nog bereikbaar om te overleggen en met mij mee te denken. We komen op de volgende scenario’s:

Plan A : een hotelkamer op de luchthaven

Plan B : naar huis om te slapen en morgen verder zien

Na een lange, vermoeiende dag (herinner je die wekker nog om 4 uur vanochtend?) en in een voor mij onbekende situatie wist ik even niet wat de beste beslissing was. Het meedenken van mijn vriend was op dat moment goud waard. (Nou is hij sowieso fantastisch. Ik kan iedereen een David aanraden.) Soms heb je even een ‘buitenstaander’ nodig met een ander perspectief om verder te komen.

Kun jij ook op momenten een strategische sparringpartner gebruiken?

Ja?

Ik ben met passie en plezier jouw luisterend oor. Jouw kanjer. Degene die de juiste vragen stelt om je dichterbij jouw eindbestemming te brengen.

Over eindbestemmingen gesproken… Málaga heb ik niet gezien die week.

Op zoek naar een sparringpartner? Lees dan even verder.